نگاهی به بازار مسکن و سیاست‌هایی که می‌خواهند همه را............
نگاهی به بازار مسکن و سیاست‌هایی که می‌خواهند همه را خانه‌دار کنند؛
خانه‌هایی روی آب
وجود مهندسان فراوان بیکار در کشور، انبوه‌سازانی که به حاشیه رانده شده‌اند و بیکاری گسترده در کنار فوج بزرگی از شهروندان که رویای خانه‌دار شدن را فراموش کردهاند بهترین تصویر برای نشان دادن اوضاع مسکن در اقتصاد ایران است.
ایلنا: بارها شنیده‌ایم که مشاطه* آمد ابرو بر دارد چشم را کور کرد و یا خوانده‌ایم فردی می‌خواست راه رفتن را به فرد دیگری بیاموزد خودش نیز در راه رفتن دچار مشکل شد.
این سرنوشت محتوم قصه تمام نشدنی مسکن در ایران است! قصه‌ای که می‌تواند قصه روایت‌گران بازار مسکن در ایران باشد؛ یعنی جایی که در آن مسکن یا گرفتار گره کور تورم بوده است و یا از گره رکود رنج برده است و یا در گرداب ترکیبی از هر دو دست و پا زده است اما با این وجود روایت‌گران مسکن همواره برای ترمیم این بازار یا چشم را زخمی کردهاند و یا در راه بردن شاخص‌ها خود نیز راه رفتن را فراموش کردهاند.
کاهش قیمت مسکن و ثبات در آن، افزایش ساخت‌وساز در طرح مسکن مهر و اجرای مقررات ملی ساختمان در ساخت‌وسازها، همه این اقدامات تا چهار سال بر لبان سعیدی‌کیا، وزیر با سابقه دولت نهم جاری شد و او بعد از خداحافظی با دولت همه آنها را با جوانی از خطه اردبیل در میان گذاشت.
نیکزاد با سعیدی‌کیا کاملا هماهنگ بود. شاید نیکزاد وزیر مسکن دولت دهم تنها با سعیدی کیای در لحن و نحوه ارائه پردازش کارها باهم تفاوت داشته باشند و در غیر این صورت، او وارث همان سیاست‌گذاری‌های پیشین در دوران سعیدی‌کیا است.
8 ماه از صدارت نیکزاد بر وزارت مسکن می‌گذرد و در این مدت همه شهروندان شاهد مجموعه‌ای از تصمیمات شتابزده و تکراری در این وزارتخانه بوده‌اند و هنوز هیچ کس امیدی به تحقق وعده‌ها برای بازار مسکن ندارد.
شاید هیچگاه نیکزاد نیز در ذهنش تصور نمی‌کرد پس از گذشت 8 ماه از صدارتش باتلاق مسکن در اقتصاد ایران را به شدت تجربه کند و به اجبار تن به همان روش‌ها و سخنانی بدهد که سعیدی‌کیا نیز از آنها استفاده می‌کرد.
مثل صحبت‌هایی که بعد از سال جدید شدت گرفته و نیکزاد هر جایی می‌رود، دم از کاهش قیمت مسکن، کاهش نرخ اجاره‌بها، افزایش ساخت و ساز به خصوص در طرح مسکن مهر و... می‌زند. حال شواهد و قرائن از چیز دیگری حکایت می‌کنند.
این چنین است داستان روایت‌گر جوانی که بر مسند وزارت مسکن تکیه زده است و تلاش می‌کند که اقتصاد مسکن ایران را نجات دهد اما سیاست‌های تجربه شده این خاطره را ثبت کرده است که با وعده و سخنان بدون پشتوانه قوی کارشناسی نمی‌توان این گره را از بازار مسکن ایران باز کرد.
او مثل سعیدی‌کیا است
وزیر صریح الهجه و جوان مسکن دولت دهم در حالی که نزدیک به 8 ماه از شروع تصدی‌اش بر این وزارتخانه می‌گذرد، هر روز به عملکرد دوران دولت نهم و وزارت سعیدی‌کیا بر بخش مسکن نزدیک‌تر می‌شود.
دورانی که در آن فقط وعده‌ها و تصمیمات زودگذر و غیر قابل اجرا به چشم می‌خورد که در بعضی از موارد خود این سیاست‌های محدود و سلیقه‌ای به اغتشاش در بازار مسکن دامن می‌زد. در آن دوران کارشناسان همیشه نسبت به این وعده‌ها هشدار می‌دادند اما در نهایت نیز برنامه ریزان اقتصاد مسکن به کار خود ادامه می‌دادند.
مثلا سعیدی کیا هر از گاهی در جلو دوربین‌های تلویزیونی از کاهش نرخ اجاره‌بها و قیمت مسکن سخن به زبان می‌راند. اما همین خود موجب می‌شد که سرمایه گذاری در این بخش محدود و در عین حال بازار فروش و رونق را تا حدود زیادی پر تلاطم و نابسامان کند. در حال حاضر نیز نیکزاد باید برای جلوگیری از گرفتار شدن تلاشش در بن بست به تجربه دوران سعیدی‌کیا توجه کند در غیر این صورت دیر نخواهد بود که یک‌بار دیگر اقتصاد مسکن فقط پر از وعده‌ها و شعارهای دور از دسترس شود. این روزها نیکزاد جوان بارها از کاهش اجاره بها خبر داده است و با قاطعیت نیز از ادامه روند کاهش اجاره بها سخن می‌گوید در صورتی که کارشناسان به شدت این ادعا را تکذیب می‌کنند. وزیر مسکن به تازگی گفته است که نزخ اجاره‌بها در شروع سال جدید 5 تا 6 درصد کاهش را تجربه کرده است در حالی که آمارهای بانک مرکزی به افزایش نرخ اجاره بها در سال 88 به مقدار 4 درصد در تهران و 10 تا 15 درصد در شهرهای بزرگ اعتراف می‌کنند. همین مساله نشان می‌دهد که هنوز برنامه‌ریزی برای مسکن از پشتوانه کارشناسی برخوردار نیست.
کمال‌اطهاری در گفت‌وگو با خبرنگار ایلنا می‌گوید: با اجرای برنامه هدفمند کردن یارانه‌ها، تورم ناشی از آن، سهم هزینه‌ها را به ویژه در ملک افزایش داده و در نتیجه اجاره بها نه تنها نمی‌تواند کاهش یابد بلکه با نرخ بیشتری افزایش خواهد یافت.
به گفته اطهاری، حداقل نرخ تورمی براساس اعلام بانک مرکزی از 20 درصد پایین‌تر نیست و همچنین براساس گزارشات مرکز پژوهش‌های مجلس نرخ تورم 60 درصد پیش‌بینی شده است.
این کارشناس برجسته اقتصادی ادامه داد: هر چند ممکن است قیمت فروش مسکن به دلیل این‌که مازاد بسیار زیاد عرضه وجود دارد، ثابت بماند اما با کاهش درآمد خانوار و افزایش هزینه‌ها، به صورت کلی، نرخ اجاره بها در سال 89 با افزایش مواجه می‌شود.
مسکن مهر، کاهش قیمت را موجب نمی‌شود
علی‌عبدالعلی‌زاده نیز در گفت‌وگو با خبرنگار ایلنا در واکنش به این گونه از اظهارات مسئولان وقت وزارت مسکن و همچنین سیاست‌هایی نظیر مسکن مهر با اشاره به تداوم رکود سال گذشته بخش مسکن در سال جاری می‌گوید: توجه ویژه دولت به بخش مسکن مهر در مقابل حجم بسیار زیادی تقاضا در این بخش نمی‌تواند تضمین کننده کاهش قیمت مسکن و یا ثبات در این بخش شود.
به گفته وزیر مسکن دولت اصلاحات، تحقق ساخت مقدار اعلام شده مسکن مهر در سال جاری قابل قیاس با ارقام مورد نیاز مسکن نیست و در کاهش قیمت مسکن تاثیر گذار نخواهد بود.
شهر های جدید نماد آشفتگی بخش مسکن
جدال بی پایان با غول بی‌ثباتی بازار مسکن، ماجرای شهرهای جدید را نیز در دوره فعلی وزارت مسکن در بن بست قرار داده است. شهرهایی که به اظهار نظر کازرونی در دولت سازندگی ایجاد شدند اما هیچگاه به مقاصد خود دست نیافتند.
اجرای طرح مسکن مهر در شهر های جدید در حالی شروع شده است که سیاست‌های این گونه شهرها در جلب مردم و سوق دادن آنها به سوی خود ناموفق بوده است.
نیکزاد در حالی با قاطعیت ازساخت 250 هزار واحد در 21 شهر جدید خبر می‌دهد که تنها 14 شهر از این شهرها قابل سکونت هستند.
کمال اطهاری تأکید می‌کند که طرح مسکن مهر در شهرهای جدید به همان سرنوشت ساخت‌وساز در این شهرها دچار می‌شود. به عبارتی می‌توان گفت از هر طرفی که به اقتصاد مسکن نگاه می‌کنی وضعیت اکنونش تفاوتی با روزهای گذشته نکرده است و آنچنان نمی‌توان به شعارهای موجود دل بست. وجود مهندسان فراوان بیکار در کشور، انبوه‌سازانی که به حاشیه رانده شده‌اند و بیکاری گسترده در حوزه مسکن در کنار فوج بزرگی از شهروندان که رویای خانه‌دار شدن را فراموش کردهاند بهترین تصویر برای نشان دادن اوضاع مسکن در اقتصاد ایران است.
مثل این که اپیدمی واردات بی‌رویه کالا آن هم دست چندمی به بخش مسکن نیز گسیل شده است.
انگار روایت برنج‌های وارداتی و ورشکستگی شالیکاران یا اتفاقی که برای صنعت‌گران افتاد در بازار مسکن نیز در حال تکرار است. بدون شک اما به این سخنان نباید بر اساس همان سنت قدیمی نگاه کرد و مدعی شد که اینها سیاه نمایی است چون بازار مسکن را باید شفاف کرد و برالی نجات آن فارغ از وعده و شعار حرکت کرد.
بدون تعارف چالش‌های مسکن ادامه دارد و همبن بس است که باید گفت: حالا حالاها باید منتظر سقف بی‌آسمان شد، انتظاری که دیگر مردم به آن عادت کردهاند و یاد گرفته‌اند که رویای خانه‌دار شدن، رویای روی آب است و این واقعیت امروز اقتصاد مسکن در ایران است.
http://ilna.ir/newsText.aspx?ID=119069
این سرنوشت محتوم قصه تمام نشدنی مسکن در ایران است! قصه‌ای که می‌تواند قصه روایت‌گران بازار مسکن در ایران باشد؛ یعنی جایی که در آن مسکن یا گرفتار گره کور تورم بوده است و یا از گره رکود رنج برده است و یا در گرداب ترکیبی از هر دو دست و پا زده است اما با این وجود روایت‌گران مسکن همواره برای ترمیم این بازار یا چشم را زخمی کردهاند و یا در راه بردن شاخص‌ها خود نیز راه رفتن را فراموش کردهاند.
کاهش قیمت مسکن و ثبات در آن، افزایش ساخت‌وساز در طرح مسکن مهر و اجرای مقررات ملی ساختمان در ساخت‌وسازها، همه این اقدامات تا چهار سال بر لبان سعیدی‌کیا، وزیر با سابقه دولت نهم جاری شد و او بعد از خداحافظی با دولت همه آنها را با جوانی از خطه اردبیل در میان گذاشت.
نیکزاد با سعیدی‌کیا کاملا هماهنگ بود. شاید نیکزاد وزیر مسکن دولت دهم تنها با سعیدی کیای در لحن و نحوه ارائه پردازش کارها باهم تفاوت داشته باشند و در غیر این صورت، او وارث همان سیاست‌گذاری‌های پیشین در دوران سعیدی‌کیا است.
8 ماه از صدارت نیکزاد بر وزارت مسکن می‌گذرد و در این مدت همه شهروندان شاهد مجموعه‌ای از تصمیمات شتابزده و تکراری در این وزارتخانه بوده‌اند و هنوز هیچ کس امیدی به تحقق وعده‌ها برای بازار مسکن ندارد.
شاید هیچگاه نیکزاد نیز در ذهنش تصور نمی‌کرد پس از گذشت 8 ماه از صدارتش باتلاق مسکن در اقتصاد ایران را به شدت تجربه کند و به اجبار تن به همان روش‌ها و سخنانی بدهد که سعیدی‌کیا نیز از آنها استفاده می‌کرد.
مثل صحبت‌هایی که بعد از سال جدید شدت گرفته و نیکزاد هر جایی می‌رود، دم از کاهش قیمت مسکن، کاهش نرخ اجاره‌بها، افزایش ساخت و ساز به خصوص در طرح مسکن مهر و... می‌زند. حال شواهد و قرائن از چیز دیگری حکایت می‌کنند.
این چنین است داستان روایت‌گر جوانی که بر مسند وزارت مسکن تکیه زده است و تلاش می‌کند که اقتصاد مسکن ایران را نجات دهد اما سیاست‌های تجربه شده این خاطره را ثبت کرده است که با وعده و سخنان بدون پشتوانه قوی کارشناسی نمی‌توان این گره را از بازار مسکن ایران باز کرد.
او مثل سعیدی‌کیا است
وزیر صریح الهجه و جوان مسکن دولت دهم در حالی که نزدیک به 8 ماه از شروع تصدی‌اش بر این وزارتخانه می‌گذرد، هر روز به عملکرد دوران دولت نهم و وزارت سعیدی‌کیا بر بخش مسکن نزدیک‌تر می‌شود.
دورانی که در آن فقط وعده‌ها و تصمیمات زودگذر و غیر قابل اجرا به چشم می‌خورد که در بعضی از موارد خود این سیاست‌های محدود و سلیقه‌ای به اغتشاش در بازار مسکن دامن می‌زد. در آن دوران کارشناسان همیشه نسبت به این وعده‌ها هشدار می‌دادند اما در نهایت نیز برنامه ریزان اقتصاد مسکن به کار خود ادامه می‌دادند.
مثلا سعیدی کیا هر از گاهی در جلو دوربین‌های تلویزیونی از کاهش نرخ اجاره‌بها و قیمت مسکن سخن به زبان می‌راند. اما همین خود موجب می‌شد که سرمایه گذاری در این بخش محدود و در عین حال بازار فروش و رونق را تا حدود زیادی پر تلاطم و نابسامان کند. در حال حاضر نیز نیکزاد باید برای جلوگیری از گرفتار شدن تلاشش در بن بست به تجربه دوران سعیدی‌کیا توجه کند در غیر این صورت دیر نخواهد بود که یک‌بار دیگر اقتصاد مسکن فقط پر از وعده‌ها و شعارهای دور از دسترس شود. این روزها نیکزاد جوان بارها از کاهش اجاره بها خبر داده است و با قاطعیت نیز از ادامه روند کاهش اجاره بها سخن می‌گوید در صورتی که کارشناسان به شدت این ادعا را تکذیب می‌کنند. وزیر مسکن به تازگی گفته است که نزخ اجاره‌بها در شروع سال جدید 5 تا 6 درصد کاهش را تجربه کرده است در حالی که آمارهای بانک مرکزی به افزایش نرخ اجاره بها در سال 88 به مقدار 4 درصد در تهران و 10 تا 15 درصد در شهرهای بزرگ اعتراف می‌کنند. همین مساله نشان می‌دهد که هنوز برنامه‌ریزی برای مسکن از پشتوانه کارشناسی برخوردار نیست.
کمال‌اطهاری در گفت‌وگو با خبرنگار ایلنا می‌گوید: با اجرای برنامه هدفمند کردن یارانه‌ها، تورم ناشی از آن، سهم هزینه‌ها را به ویژه در ملک افزایش داده و در نتیجه اجاره بها نه تنها نمی‌تواند کاهش یابد بلکه با نرخ بیشتری افزایش خواهد یافت.
به گفته اطهاری، حداقل نرخ تورمی براساس اعلام بانک مرکزی از 20 درصد پایین‌تر نیست و همچنین براساس گزارشات مرکز پژوهش‌های مجلس نرخ تورم 60 درصد پیش‌بینی شده است.
این کارشناس برجسته اقتصادی ادامه داد: هر چند ممکن است قیمت فروش مسکن به دلیل این‌که مازاد بسیار زیاد عرضه وجود دارد، ثابت بماند اما با کاهش درآمد خانوار و افزایش هزینه‌ها، به صورت کلی، نرخ اجاره بها در سال 89 با افزایش مواجه می‌شود.
مسکن مهر، کاهش قیمت را موجب نمی‌شود
علی‌عبدالعلی‌زاده نیز در گفت‌وگو با خبرنگار ایلنا در واکنش به این گونه از اظهارات مسئولان وقت وزارت مسکن و همچنین سیاست‌هایی نظیر مسکن مهر با اشاره به تداوم رکود سال گذشته بخش مسکن در سال جاری می‌گوید: توجه ویژه دولت به بخش مسکن مهر در مقابل حجم بسیار زیادی تقاضا در این بخش نمی‌تواند تضمین کننده کاهش قیمت مسکن و یا ثبات در این بخش شود.
به گفته وزیر مسکن دولت اصلاحات، تحقق ساخت مقدار اعلام شده مسکن مهر در سال جاری قابل قیاس با ارقام مورد نیاز مسکن نیست و در کاهش قیمت مسکن تاثیر گذار نخواهد بود.
شهر های جدید نماد آشفتگی بخش مسکن
جدال بی پایان با غول بی‌ثباتی بازار مسکن، ماجرای شهرهای جدید را نیز در دوره فعلی وزارت مسکن در بن بست قرار داده است. شهرهایی که به اظهار نظر کازرونی در دولت سازندگی ایجاد شدند اما هیچگاه به مقاصد خود دست نیافتند.
اجرای طرح مسکن مهر در شهر های جدید در حالی شروع شده است که سیاست‌های این گونه شهرها در جلب مردم و سوق دادن آنها به سوی خود ناموفق بوده است.
نیکزاد در حالی با قاطعیت ازساخت 250 هزار واحد در 21 شهر جدید خبر می‌دهد که تنها 14 شهر از این شهرها قابل سکونت هستند.
کمال اطهاری تأکید می‌کند که طرح مسکن مهر در شهرهای جدید به همان سرنوشت ساخت‌وساز در این شهرها دچار می‌شود. به عبارتی می‌توان گفت از هر طرفی که به اقتصاد مسکن نگاه می‌کنی وضعیت اکنونش تفاوتی با روزهای گذشته نکرده است و آنچنان نمی‌توان به شعارهای موجود دل بست. وجود مهندسان فراوان بیکار در کشور، انبوه‌سازانی که به حاشیه رانده شده‌اند و بیکاری گسترده در حوزه مسکن در کنار فوج بزرگی از شهروندان که رویای خانه‌دار شدن را فراموش کردهاند بهترین تصویر برای نشان دادن اوضاع مسکن در اقتصاد ایران است.
مثل این که اپیدمی واردات بی‌رویه کالا آن هم دست چندمی به بخش مسکن نیز گسیل شده است.
انگار روایت برنج‌های وارداتی و ورشکستگی شالیکاران یا اتفاقی که برای صنعت‌گران افتاد در بازار مسکن نیز در حال تکرار است. بدون شک اما به این سخنان نباید بر اساس همان سنت قدیمی نگاه کرد و مدعی شد که اینها سیاه نمایی است چون بازار مسکن را باید شفاف کرد و برالی نجات آن فارغ از وعده و شعار حرکت کرد.
بدون تعارف چالش‌های مسکن ادامه دارد و همبن بس است که باید گفت: حالا حالاها باید منتظر سقف بی‌آسمان شد، انتظاری که دیگر مردم به آن عادت کردهاند و یاد گرفته‌اند که رویای خانه‌دار شدن، رویای روی آب است و این واقعیت امروز اقتصاد مسکن در ایران است.
http://ilna.ir/newsText.aspx?ID=119069
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد