اکثریت قاطع معترضان وفادار به نظام هستند

نگرانی آیت‌الله هاشمی رفسنجانی از بلند بودن صدای متحجرین در فضای فعلی کشور؛

اکثریت قاطع معترضان وفادار به نظام هستند

امام معتقد بودند که اگر ما هرچه زودتر کار کشور را به دست خود مردم بدهیم، بهتر است/الان در داخل ایران صدای متحجرین مقداری بلندتر شده‌است/فکر نمی‌کنم تشبیه وقایع سال 88 با 58 درست باشد.

ایلنا: رئیس مجلس خبرگان رهبری با تاکید بر فعال بودن دشمنان دیروز امام و بخصوص دشمنان لفظ جمهوری اسلامی، تشبیه وقایع سال 1388 با آن زمان را اشتباه خواند و تاکید کرد: اکثریت قاطع که الان به عنوان معترض یا منتقد در خیابانها آمدند و صحبت کردند، وفادار به نظام هستند؛ یعنی جمهوری اسلامی و قانون اساسی را با همه موازین آن قبول دارند.
به گزارش ایلنا، آیت الله اکبر هاشمی رفسنجانی  در پاسخ به سوالی در مورد تحلیلش از رجوع حضرت امام به رای مردم در فاصله زمانی کوتاه 22 بهمن 57 تا 12 فروردین 58 ، با اشاره به اینکه مردم خودشان انقلاب کرده‌بودند؛ رهبری امام را با دل و جان پذیرفته‌بودند و مشکلی هم نداشتند که با شورای انقلاب مدتها کار بکنند، اظهار داشت: ولی امام یک نظر خاصی داشتند و معتقد بودند که اگر ما هرچه زودتر کار کشور را به دست خود مردم بدهیم، بهتر است تا خودشان تصمیم بگیرند، خودشان فکر کنند،خودشان اجرا کنند و با نظام همراهی کنند و برایشان روشن باشد که کار، کار خودشان است، یعنی همان‌که روح اسلام است و همان‌که امروز دنیا مدعی است حکومت "مردم بر مردم" است.
وی افزود: این سوال، همان ماههای بعد از پیروزی معمولاً خارجیهایی که پیش ما می‌آمدند مطرح می‌کردند؛ می‌گفتند انقلابها معمولاً سالها می‌گذرد تا نظامشان را و قانون اساسی‌شان را بنویسند و تصویب کنند. چرا شما اینقدر عجله کردید؟ باید تجربه بدست می‌آوردید و نظامهای دنیا را بیشتر مطالعه می‌کردید. ما هم جوابمان همین بود که این خواست امام بود. امام در اولین صحبتی که در موقع نصب مهندس بارزرگان به نخست‌وزیری موقت کردند،همین ماموریت را به ایشان دادند که این دوره موقت را اداره کنند، مجلس تشکیل دهند و قانون اساسی را به تصویب برسانند. درست همین‌ها را می‌خواستند در زمان معین و کوتاه انجام دهند.
رئیس مجلس خبرگان رهبری تصریح کرد: اگر صبر می‌کردیم، شاید پخته‌تر از این می‌توانستیم قانون اساسی را بنویسیم که احتیاج به بازنگری بعد از ۱۰ سال نباشد. ولی فواید اینکه زود خود مردم را متصدی کار خودشان بکنیم بیشتر بود. اعتماد به مردم را خوب نشان داد. تجربه ما در این رابطه موفق بود. بعداً هم فرصت شد که قانون اساسی را تا آنجا که مایل بودیم اصلاح بکنیم.
هاشمی رفسنجانی در پاسخ به سوال دیکری در مورد این شبهه که حضرت امام(ره) به ر روشی غیر از جمهوری اسلامی برای اداره کشور معتقد بودند، اما بنا به مصالحی در آن ایام به جمهوری اسلامی رضایت دادند، گفت: من نمی‌دانم کسانی که می‌گویند ایشان روش دیگری در نظر داشتند به چه استدلال می‌کنند و آن چه بوده است؟ ما که چنین چیز مشخصی ندیدیم؛ ما قبل از پیروزی انقلاب هروقت بحث از شکل حکومت می‌شد، می‌گفتیم اصل حکومت مهم است، شکل آن را مردم باید انتخاب کنند. ما در این مورد چیزی از امام نشنیده‌ بودیم، جز بحثهای ولایت فقیه ایشان. ایشان از سال ۴۸ در نجف بحث ولایت فقیه را شروع کردند. مدتی طول کشید، بعد هم چاپ و منتشر شد و معلوم شد که ایشان در همین نظام جمهوری "ولایت فقیه" را پذیرفته‌اند و این همان‌چیزی بود که بعداً بعد اسلامی قضیه بود. اینکه شما می‌گویید قبلاً نظریه دیگری بوده و عوض شده، من خبر ندارم.
رئیس مجمع تشخیص مصلحت نظام در پاسخ به سوالی درباره تحلیلش از به کار گیری عنوان "جمهوری‌اسلامی" از سوی حضرت امام برای غلبه همزمان بر دو اندیشه سکولار و متحجر، با اشاره به اینکه آن موقع‌ها همین بحثها بود، ادامه داد: همان موقع وقتی می‌خواستیم نظاممان را شکل بدهیم و رفراندوم کنیم، در سوالی که باید از مردم بکنیم، در شورای انقلاب بحث می‌شد. جمعی می‌گفتند که "فقط جمهوری"، بعضی می‌گفتند "جمهوری دموکراتیک"، بعضی می‌گفتند "جمهوری اسلامی"؛ زیرا این در شعارهای مردم آمده بود و کسانی که در صحنه‌ها حاضر بودند، شعار می‌دادند "استقلال، آزادی، جمهوری‌اسلامی" ونهایتاً می‌خواستیم به رای مردم بگذاریم.کسی هم تا آن موقع مخالفت نمی‌کرد. اسم های دیگری هم بود. وقتی که بحثهایمان را خدمت حضرت امام بردیم ایشان گفتند که ما جمهوری اسلامی را به رای می‌گذاریم. همین کار را هم کردند. یعنی با نظر ایشان بود. در آن موقع ایشان هنوز آنطور نبودند که در این‌گونه مسائل نخواهند دخالت کنند، نظرشان را می‌دادند کسی هم با نظر ایشان مخالفت نمی‌کرد. اکثریت شورا هم همین را می‌خواستند. منظور ما هم همین بود. یعنی هم باید در چارچوب اسلام باشد، هم جمهوری باشد، یعنی باید رای مردم باشد. چون فرض ما براین بود که ملت ما مسلمان است، انقلابمان اسلامی است و شروع نهضت هم برپایه اسلام بود، خواست مردم هم همین بود. ما می‌خواستیم هم مردم را داشته‌باشیم و هم اسلام را. مردم هم همین را می‌خواستند و رای بالایی هم دادند.
هاشمی رفسنجانی در پاسخ به این سوال که به نظر شما آیا در این سالها تجلیل شایسته‌ای که در شان روز جمهوری‌اسلامی باشد در رسانه‌ها انجام می‌شود و یا نوعی غفلت در این رابطه صورت گرفته‌است؟ گفت:وضع خیلی روشن است؛ نه! از اول هم این‌گونه بنا گذاشته نشده بود. یعنی از سالهای اول هم مراسم ۱۲ فروردین خیلی محدود، ولی ۲۲ بهمن خیلی وسیع برگزار می‌شد. شاید هم منطقی باشد. اینکه در فاصله کوتاهی ۲ جشن به آن بزرگی گرفته‌شود، مردم خسته می‌شوند. ما معمولاً همان مراسم ۲۲ بهمن را بزرگ و مردمی می‌خواهیم. می خواهیم مردم باشند. حالا اگر آنها در روز جمهوری هم بخواهند این کار را بکنند، کسی منعشان نمی‌کند. ولی به نظر می‌رسد که همین مقدار جاذبه دارد.
رئیس مجمع تشخیص مصلحت نظام در پاسخ به سوال دیگری مبنی بر اینکه آیا دو گروه خاصمان(دشمنان) دیروز حضرت امام(ره) و بالاخص خاصمان لفظ جمهوری اسلامی را همچنان فعال می‌بینید؟ و چه توصیه‌ای برای مردم و نسل جوان در تقابل با ترفندهای پیچیده آنها دارید؟ با تاکید بر اینکه همچنان این خاصمان را فعال می‌بینم، یادآور شد: در آن زمان هم اینها بود. یعنی عده‌ای جمهوری بدون اسلام می‌خواستند که آنها هم خودشان سکولار نبودند ولی می‌گفتند همین کلمه کافی است. عده‌ای هم بودند که خیلی صریح می‌گفتند و تحجر همان موقع هم بود. بعضی ها موافق جمهوریت هم نبودند، منتها صدای آنها خیلی رسا نبود، چون آنها در انقلاب شرکت نداشتند. اما آن طرفی‌ها زیاد بودند. الان در داخل ایران صدای متحجرین مقداری از آنها بلندتر شده‌است. گرچه در فضای جهانی شاید آن صداها بلندتر باشد. ولی بله، با یک مقدار تفاوت همین جورها بود. راه ما همان جمهوری اسلامی است؛ در چارچوب اسلام و با نظر مردم.
هاشمی رفسنجانی در ادامه این گفت و گو در مورد صحت و سقم تلاشهای بسیاری که برای شبیه سازی تاریخی سال 1388 و 1358 می شود و در پاسخ به اینکه آیا به راستی فضای سیاسی سال ۸۸ جمهوری اسلامی منطبق با فضای سال ۵۸ است؟ تصریح کرد:فکر نمی‌کنم این تشبیه درست باشد. آنهایی که الان به عنوان معترض یا منتقد در خیابانها آمدند و صحبت کردند اکثریت قاطع‌شان وفادار به نظام هستند. یعنی جمهوری اسلامی و قانون اساسی را با همه موازین آن قبول دارند. گروههایی هم در میان اینها شعارهای دیگری می‌دهند و خواسته دیگری دارند. از این جهت شاید شبیه همان زمان باشد. آن زمان هم اگر یادتان باشد وقتی که دریای مردم به طرف میدان آزادی می‌رفت، اکثریت راه امام را داشتند و همین استقلال، آزادی، جمهوری اسلامی را می‌خواستند. عده معدودی هم بودند که پلاکاردهای محدود حزبی و فرقه‌ای خودشان را داشتند، کسی هم مخالفت نمی‌کرد. بعد از انقلاب هم بودند. درانتخاباتی که حق حضور داشتند، شرکت کردند و فهمیدند که آرایشان محدود است. به نظرم از این جهت حالا هم همین‌طور است. اکثریت جمهوری اسلامی را می‌خواهند و اعتراض آنها هم از انتخابات شروع شد که این اعتراض در واقع یک نوع اصلاح است ولی با اصل مخالفتی ندارند.
وی در پایان این گفت‌وگو به مناسبت فرا رسیدن ایام نوروز و سال نو، با تبریک این مناسبت به تمامی مردم، ایرانیهای داخل کشور و کسانی که در کشورهای دیگر نوروز را جشن می‌گیرند و به‌خصوص به وفاداران به انقلاب که هم سال نو را در پیش رو دارند و هم ۳۰ سال کار اساسی و افتخاراتی که پشت سر دارند، اظهار داشت:. یکی از افتخارات ما این است که ایرانیها سابقه خوبی در تمدن جهانی دارند و یکی از افتخاراتمان همین است که بهترین روز و بهترین ساعت را از لحاظ طبیعی برای سال نو انتخاب کرده‌اند. سلیقه ایرانیها به‌گونه‌ای است که بعد از گذشت هزاران سال سازمان ملل که از همه نوع سلیقه و از همه کشورها در آنجا جمع هستند به خود اجازه می‌دهد قطعنامه‌ای بگذارند و نوروز را یک فصل جهانی برای نو شدن دنیا معرفی کنند و به کشورهایی که در آن روز جشن می‌گیرند تبریک بگویند و ضمناً همه ما که نوروز را جشن می‌گیریم در تهیه این قطعنامه موثر بودیم که دنیا هم از آن استقبال کرد. این موضوع برای نشان دادن سابقه تمدن مردم ایران یک نشان بسیار خوب و افتخارآمیزی است.  

http://ilna.ir/newsText.aspx?ID=114395