ناگفته های تمام ناشدنی احمد اللّهیاری

انتشارخاطرات‌منتشرنشده‌عضوسابق ‌کانون‌ نویسندگان‌ درکیهان

ناگفته های تمام ناشدنی احمد اللّهیاری

...روزگاری را در میان گروههای چپ گرای نوکر راست که کل فعالیت های چریکی یشان کافه نشینی و خیابان گردی بود، گذراند و روزگاری را هم در زندان شاه و بعد دوره ای را در جمع سلطنت طلبان سپری کرد با این حال، در سال های پایانی عمرش «راوی درد» بود؛ درد بیماری روشنفکری و غرب زدگی و رنج سیاست بازی و حقه بازی

انتشار بخش جدیدی از خاطرات احمد اللهیاری، عضو سابق کانون نویسندگان ایران

بخش جدیدی از خاطرات «احمد اللهیاری»، عضو سابق «کانون نویسندگان ایران» و از روشنفکران مشهور عصر پهلوی دوم، همزمان با دومین سالگرد درگذشت وی از 1 بهمن ماه 1388 (پنجشنبه) در صفحه پاورقی «روزنامه کیهان» منتشر می‌شود. در این خاطرات، احمد اللهیاری از سوابق چهره‌هایی مانند علیرضا نوری‌زاده، محمدرضا فشاهی، هوشنگ اعلم، جواد طالعی، حسن نوروزی، برخی از اعضاء «کانون نویسندگان ایران» و... سخن گفته و در مواردی فعالیت‌های گروه‌هایی مانند حزب توده، جبهه ملی، چریک‌های فدایی خلق و... را بررسی کرده است.
الهیاری که سال های آخر عمرش به افشاگری های گسترده‌ای علیه جریان بیمار روشنفکری غرب زده، بهائیان، روزنامه نگاران جاسوس و... دست زد، با «دفتر پژوهش های موسسه کیهان» همکاری داشت. وی در این خاطرات خواندنی، رویدادهایی از درون محافل روشنفکری و هنری در دوران ستم‌شاهی را فاش می کند و برای عبرت‌آموزی نسل جوان، فساد درون این محافل را با بیان مستدات بسیار، نشان می‌دهد.
«روزنامه کیهان» در مقدمه‌ای که به مناسبت انتشار این پاورقی منتشر کرد، نوشت:
" «احمد اللهیاری» را می توان از کم نظیرترین روشنفکران و با استعدادترین نویسندگان عصر پهلوی دوم نامید؛ «کم نظیرترین روشنفکر» از آن حیث که از معدود کسانی بود که وقتی درگذشت با انبوهی از نوشته ها و خاطرات مکتوب از جریان روشنفکری دهه های چهل و پنجاه ایران از میان ما رفت و به هر روی از خود برای نسل جوان کوله باری از تجربیات - هرچند تلخ و جانسوز - را به جا گذاشت و از سویی دیگر «از با استعدادترین نویسندگان» چرا که قلمی روان، حافظه ای قدرتمند و ذهنی خلاق داشت. هم انواع نحله های سیاسی عصر پهلوی دوم را دیده بود و در خاطراتش راوی منش و روش آنان - از بهائیان تامارکسیست ها گرفته تا جبهه ملی و درباریان - بود و هم اقسام محافل هنری را می شناخت و از تفرعن و بلاهت هنرمندان مدرن سخن می‌گفت. روزگاری را در میان گروههای چپ گرای نوکر راست که کل فعالیت های چریکی یشان کافه نشینی و خیابان گردی بود، گذراند و روزگاری را هم در زندان شاه و بعد دوره ای را در جمع سلطنت طلبان سپری کرد. همه این فراز و فرودها به او شخصیت ویژه‌ای را بخشید و البته دردهایی جانکاه را بر پیکرش نهاد. با این حال، در سال های پایانی عمرش «راوی درد» بود؛ درد بیماری روشنفکری و غرب زدگی و رنج سیاست بازی و حقه بازی که همه تجسم تاریخ عصر پهلوی دوم بود؛ سیاه و نکبت بار."
پیش از این، بخش‌هایی از خاطرات «احمد اللهیاری» در 2 کتاب «بهائیان در عصر پهلوی‌ها» و «روایت سانسور» در مجموعه «نیمه پنهان» (از تولیدات دفتر پژوهش‌های موسسه کیهان) به چاپ رسید که چندین نوبت تجدید چاپ شد. سال گذشته، روزنامه کیهان در اولین سالگرد درگذشت این نویسنده، بخشی دیگر از خاطرات و دست‌نوشته‌های وی را به چاپ رساند و اکنون نیز در دومین سالگرد درگذشت مرحوم اللهیاری، این روزنامه پاورقی جدیدی را به نشر خاطرات او اختصاص داده است. روزنامه کیهان در این خصوص نوشته است:
" در آستانه 29 دی ماه و سالگرد درگذشت آن نویسنده توانا و پژوهشگر دغدغه مند، روزنامه کیهان از میان انبوه خاطرات و مجموع دست نوشته های «احمد اللهیاری» بخشی از آن خاطرات را به چاپ می رساند و و عده می دهد که انشاالله مجلدی از «خاطرات اللهیاری» را پس از طی مراحل ویراستاری در قالب کتابی جذاب و خواندنی به بازار نشر عرضه کند. از درگاه حضرت حق - جل و علی - برای آن مرحوم طلب مغفرت و برای بازماندگانش طلب حسن عاقبت داریم."

لینک قسمت اول خاطرات احمد اللهیاری در کیهان
http://kayhannews.ir/881101/8.htm#other801 

منبع:http://www.seratnews.ir/fa/pages/?cid=1391