حسین بشیریه و معاون اسبق وزارت کشور همدیگر را تکذیب کردند !

کیهان۶/۱۱/۸۸

با تأیید افشاگری «کیهان» پیرامون «نظریه پردازی اصلاح طلبان برای ترورهای سیاه»
حسین بشیریه و معاون اسبق وزارت کشور همدیگر را تکذیب کردند !
افشاگری مستند «روزنامه کیهان» از پروژه «حسین بشیریه» در وزارت کشور دوره اصلاحات برای نظریه پردازی پیرامون«ترورهای سیاه»، تشکیل «گروه های مقاومت چریکی» و ایجاد «شورش های شبه نظامی» زیر پوشش و عنوان «گذار به دموکراسی» واکنش های گسترده ای به همراه داشت. تحلیل کیهان از این پروژه که به «نقشه عملیاتی کودتای مخملی» مشهور است، در بیش از 50 رسانه اینترنتی، خبرگزاری ها و روزنامه های «ایران»، «وطن امروز»، «خراسان»، هفته نامه «پرتو سخن» و... باز نشر شد. این افشاگری که روزهای 29 و 30 دی ماه 1388 در 2مقاله «روش شناسی ترورهای آکادمیک» و «ترور برای دموکراتیزاسیون» به قلم «پیام فضلی نژاد» در صفحه 14 «کیهان» به چاپ رسید، همچنین موجی از فحاشی ها و تهدیدات گروهک های اپوزیسیون مانند «جنبش سبز» و «رادیو فردا»، سایت صهیونیستی «بالاترین» و... را برانگیخت. «سازمان بازرسی کل کشور» نیز با انتشار جوابیه ای شگفت انگیز به وکالت (!) از معاون اسبق وزیر کشور در دولت اصلاحات، نویسنده کیهان را فردی «علیل» و «بیمار» نامید که «سر در آخور بیگانگان دارد!»
«حسین بشیریه» (محقق CIA و نظریه پرداز اصلاح طلبان) در تکذیبیه ای که روز اول بهمن در سایت های «روز آن لاین» و گروهک موسوم به «جنبش سبز» منتشر کرد، با تأیید انعقاد این قرارداد نوشت: «برطبق اصل قرارداد که موجود است، و نیز بر طبق اسناد مالی و بانکی که قاعدتاً نسخه های آن در امور مالی وزارتخانه حفظ می شود، مبلغ قرارداد مذکور 3میلیون تومان و مدت آن 12ماه بود.» این تکذیبیه، عملاً بر مقاله کیهان مبنی بر همکاری رسمی این عاملCIA با وزارت کشور دوره اصلاحات صحه گذاشت. تکذیب مبلغ پروژه نیز در حالی است که براساس اسناد، اولاً برآورد مالی این قرارداد توسط شخص بشیریه مبلغ 19میلیون و 170هزار تومان بوده که در قرارداد نهایی (ماده 3) به 25میلیون تومان افزایش یافت.
ثانیاً، ادعای بشیریه درباره زمان اجرای پروژه نیز کذب است، چرا که بر پایه سند «طرح پژوهشی» آن که ابتدا ذیل عنوان «شیوه های گذار و فرآیند مردم سالاری در ایران» در مورخه 26/8/1382 به «دفتر مطالعات سیاسی وزارت کشور» ارائه گشت، زمان اجرای پروژه از دی 1382تا آذر 1383(یعنی 9 ماه) برآورد شده بود، اما براساس «ماده2» قرارداد رسمی، به نحو نامعلومی این زمان تغییر کرد! برابر این ماده «مدت قرارداد 10ماه تا تاریخ 28/12/1382 تعیین می گردد.»
در حالی که «حسین بشیریه» با تأیید این قرارداد، در تکذیبیه خود حتی از وجود اسناد بانکی آن در بخش امور مالی وزارت کشور سخن گفته، «سازمان بازرسی کل کشور» در اقدامی عجیب و غیرقانونی، به دفاع از اقدامات «معاون» فعلی خود در زمان مسئولیتش در دولت اصلاحات پرداخت(!) و مدعی عدم انعقاد چنین قراردادی شد! «روابط عمومی» این سازمان طی بیانیه ای رسمی که به رسانه ها ارسال شد، از قول «غلامحسین بلندیان» (معاون اسبق وزیر کشور) و با فحاشی علیه «نویسنده کیهان» نوشت:«تراوش چنین افکاری که متهم کردن خدمتگزاران انقلاب اسلامی را در پی دارد، زاییده افکار «علیل» و «بیماری» است که دل در گرو انقلاب و ایران ندارد و سر در آخور بیگانگان دارند و آرامش و امنیت کشور را برنمی تابند.»
معلوم نیست بنابر کدام قانون و ضابطه، در موضوعی که به هیچ وجه ربطی به وظایف «سازمان بازرسی کل کشور» ندارد، روابط عمومی آن اقدام به فرستادن جوابیه ای چنین سست و توهین آمیز به رسانه ها می کند؟! آن هم سازمانی که در برابر پرسش های مرتبط با وظایف خود، عمدتاً سکوت اختیار کرده است! چرا «سازمان بازرسی کل کشور» خود را موظف به دفاع از همکاری یک عامل تابلودار CIA با برخی مقامات وزارت کشور دولت «محمد خاتمی» می بیند؟» جالب است که اقدام خلاف قانون و توهین آمیز روابط عمومی این سازمان را اکثر رسانه ها برنتابیدند و جز سایت «تابناک»، (وابسته به محسن رضایی) و سایت «خبر آن لاین» آن جوابیه را منتشر نکردند. بنابراین، «غلامحسین بلندیان» مجبور شد تا شخصاً و بدون «سوءاستفاده» از عنوان «سازمان بازرسی کل کشور» جوابیه ای دیگر در پاسخ به افشاگری کیهان بنویسد. وی در این نامه نیز با حدس و گمان و استناد به یک «تماس تلفنی نامعلوم»، مدعی عدم عقد این قرارداد می گردد و می نویسد: «در این مورد برای روشن شدن موضوع، با دفتر مطالعات سیاسی و اداره کل امور مالی وزارت کشور تماس گرفتم و آنها پس از بررسی تا آخر وقت روز شنبه3بهمن 1388، منکر وجود چنین قرارداد و پروژه ای با شخص مذکور شدند.» معاون اسبق وزیر کشور در جوابیه اش، بازهم مانند سایت های اپوزیسیون به فحاشی روی آورد و خیال کرد که با چنین اهانت هایی می تواند استنادات و استدلال های «پژوهش آکادمیک» کیهان پیرامون «ترورهای سیاه» و تدوین نقشه عملیاتی کودتای مخملی را در دوره مسئولیتش مخدوش سازد. این جوابیه توهین آمیز هم با بی اعتنایی رسانه های ارزشی مواجه شد. فقط سایت های گروهک «جنبش سبز» به جای نقد مستدل این مقالات، موجی از فحاشی های رکیک و تهدیدها را علیه کیهان و نویسنده اش منتشر کردند.
واکنش پرتناقض و سراسیمه بلندیان در حالی است که «حسین بشیریه» هم در جوابیه اخیر و هم در مقدمه کتاب هایش به پروژه ها و قراردادهای خود با وزارت کشور در دوره اصلاحات مفصلاً اشاره کرده است. جای این سؤال باقی است که اگر ادعای معاون اسبق وزیر کشور در تکذیبیه اش دروغ نباشد، چرا این اسناد که نسخه هایی از آن نزد شاگردان پیشین بشیریه مثل فضلی نژاد موجود است، در وزارتخانه موجود نیست؟! چه بلایی بر سر آن ها آمده؟! بهتر است «سازمان بازرسی کل کشور» به جای صدور بیانیه های غیرقانونی و توهین آمیز، بنابر وظیفه اش به دنبال سرنوشت این اسناد تکان دهنده باشد و وزارت کشور نیز که تحت مدیریت اصولگرایان است، نسبت به اظهارات متناقض بلندیان و بشیریه واکنش نشان دهد.
بنابراین، تنها نکته ای که در این میان نه تنها تکذیب نشد، بلکه تأیید هم گشت، اصل افشاگری روزنامه کیهان مبنی بر «نظریه پردازی اصلاح طلبان برای ترورهای سیاه» و تدوین «نقشه عملیاتی کودتای مخملی» در وزارت کشور دوره اصلاحات بود که با کپی برداری ناشیانه از دستورالعمل شماره 2/10 «شورای امنیت ملی آمریکا» صورت گرفت.